de wond om Wethouder Willem

Laat ik voorop stellen, ik ben een criticus, een zwartkijker. Sikkeneurig van aard. Het glas is altijd half leeg. Het gras van de buurman is altijd groener. Een geboren zuurpruim. Mijn gezicht staat altijd op onweer. Ik zie altijd overal complottheorieën in. En als ik dan weer eens een hele theorie met mezelf heb doorgenomen (ik ben namelijk mijn beste gesprekspartner), dan kan ik ook weer wel relativeren. Dan komt toch mijn weke kant een beetje naar boven.

Maar waar ik niet helemaal met mezelf aan uitkom, is het hele verhaal rondom Wethouder Willem. Ja, voormalig Wethouder Willem. Mijn wond was bijna genezen, toen hij door de PvdA weer een beetje werd opengereten.

Dat moet ik even uitleggen. Want u zult natuurlijk niet meteen begrijpen waarom ik een wond aan de gebeurtenissen rondom Wethouder Willem heb overgehouden. Dat zit zo. Ik kan er niet zo goed tegen als iemand gepiepeld wordt. Ja, ik weet ook wel dat die term uit de prehistorie is, maar goed, iedereen weet toch direct wat ik bedoel.

Wethouder Willem werd er dus door Kern ’75 uit gekinkeld. Eerst werd bekend gemaakt dat hij niet de beoogde wethouderskandidaat mocht zijn. En toen kwam ie ook nog eens niet op de kieslijst voor. En toen zei de voormalig voorman van Kern ’75 ook nog dat Wethouder Willem misschien eens moest nadenken of ie niet zijn lidmaatschap op moest zeggen. En dat ie zijn eigen feestje verkloot had.

Ja mooi man, wat nou feestje. Als je zo aan de kant wordt gezet? Dan wil je toch niet eens meer een feestje? En in heel dat niet-feestgedruis deed ene Sjoerd M. (columnist van BN de Stem) ook nog eens een duit in het zakje. Met een heel fout artikel (grappig detail: BN de Stem noemt het een premium-artikel; dat zijn de beste artikelen in hun krantje) bezoedelde hij ook nog eens de goede naam en eer van Wethouder Willem.

De feiten zijn dat Kern ’75 hun Wethouder Willem dus niet meer pruimt. En dat Wethouder Willem het volk heeft verteld hoe het zat met de ontwikkeling van het centrum in Gilze. Dat deed ie trouwens na de verkiezingen. Heel netjes van Wethouder Willem.  Als ie dat van te voren zou hebben gedaan, dan was zeker die partij die het woord Gilze niet kan uitspreken en denkt dat de zuidgrens van de gemeente ligt bij het vliegveld, zeker de grootste geworden. (Ik vraag me nu trouwens toch af of die laatste zin niet een aanname is, maar dat terzijde.)

Maar goed. Peter von Meijenfeldt reet op bruuske wijze mijn wond weer open. Het was trouwens een wond (dat had ik nog niet uitgelegd), omdat ik de mens Wethouder Willem graag mag, en omdat ik de wethouder Wethouder Willem prijs dat ie altijd minder politicus was en meer mens Wethouder Willem.

Peter zei dus dat de nieuwe oude coalitie een achterkamertjescoalitie was. En columnist Sjoerd M. schreef ook nog wat. Weer al zo’n beste premium artikel. Die Sjoerd kan ik toch niet helemaal volgen. Eerst schrijft ie Wethouder Willem de grond in. Daarna zitten de overgebleven coalitiefiguren in ritselende rattenkamers. Dat impliceert toch op z’n minst dat in al dat geritsel om wat voor reden dan ook, door deze figuren de foute tarotkaarten voor Wethouder Willem zijn getrokken.

En als ik er zo nog eens over nadenk, dan denk ik dat Peter von Meijenfeldt het goed ziet. Dat die man gelijk heeft. Maar dat zeg ik lekker niet tegen hem. Dat zit namelijk niet in mijn aard.

 

Driekus.

Waar ben je naar op zoek?